زلف آن است که بی شانه دل از جا ببرد… . . . صفایی بود دیشب با خیالت خلوت ما را ولی من باز پنهانی تو را هم آرزو کردم… #استاد شهریار . . . خواب من وقرار من بی تو به سر نمی شود… #مولانا . . . مولانا […]

مولانا مراقبه ای راپایه گذاری کرد که برای هفتصد سال در میان جمعی از صوفیان ادامه دارد. این مراقبه نوعی رقص است. کودکان دوست دارند به دور خود بچرخند، هیچکس نپرسید که چرا در تمام دنیا ، بدون در نظر گرفتن نژاد و ملیت و مذهب ، تمام کودکان عاشق […]

عجب سروی، عجب ماهی، عجب یاقوت و مرجانی عجب جسمی، عجب عقلی، عجب عشقی، عجب جانی عجب لطف بهاری تو، عجب میر شکاری تو دران غمزه چه داری تو؟ به زیر لب چه می‌خوانی؟ عجب حلوای قندی تو، امیر بی‌گزندی تو عجب ماه بلندی تو، که گردون را بگردانی عجبتر […]

از من جدا مشو که تو ام نور دیده ای آرام جان و مونس قلب رمیده ای از دامن تو دست ندارند عاشقان پیراهن صبوری ایشان دریده ای دانلود > احسان خواجه امیری . . . هر کجا می روم تو سایه ای در کنار من با منی با منی […]

ای توبه‌ام شکسته از تو کجا گریزم ای در دلم نشسته از تو کجا گریزم ای نور هر دو دیده بی‌تو چگونه بینم وی گردنم ببسته از تو کجا گریزم ای شش جهت ز نورت چون آینه‌ست شش رو وی روی تو خجسته از تو کجا گریزم دل بود از […]

باز امشب دل من غرقِ گله شد بی تاب و بی‌ رمق بی‌ حوصله شد دردا که دوری دردا! ای آرزوی فردا تو بیا تو بیا نداری خبر ز حالِ من نداری که دل‌ به جاده میسپاری سحر ندارد این شبِ تار از من دیگر اثری در آینه نیست پیدا […]

نگاه کن به من رضا صادقی

گاهی بخند؛ علیزاده . . . امشب حال مرا تو نمی دانی تنها با گلها > مهستی . . . در این غریب آباد دوست من > مهستی

نه دل مفتون دلبندی نه جان مدهوش دلخواهی نه بر مژگان من اشکی نه بر لبهای من آهی نه جان بی نصیبم را پیامی از دلارامی نه شام بی فروغم را نشانی از سحرگاهی کیم من؟ آرزو گم کرده ای تنها و سرگردان نه آرامی نه امیدی نه همدردی نه […]

در حسرت دیدار تو آنقدر خمارم آنقدر که شب تا به سحر،گاه شمارم ای دلبر دیوانه مَبَر،جور به کارم من در دو جهان غیر تو دلخواه ندارم دیوانه ای از بند خود آزادمو گه در غم و اندوهمو،گه شادمو چون بیدِ به رقص آمده در بادمو چشمان پریشان تو بُردست […]

تو بمانی توبمانی که چو جانی در برم تو ندانی که ز عشق تو چه آمد بر سرم که ز عشق تو چه آمد بر سرم اگر چه جهانی شده مرا شده دشمن بمان تو برای شکسته دل من که چشم دل من شود زتو روشن که چشم دل من […]

باور نکن تنهاییت را من در تو پنهانم تو در من از من به من نزدیکتر تو از تو به تو نزدیکتر من باور نکن تنهاییت را تا یک دل و یک درد داریم تا در عبور از کوچهء عشق بر دوش هم سر میگذاریم دل تاب تنهایی ندارد باور […]

مرحوم ابراهیم شریف‌زاده، یکی از مفاخر موسیقی خراسان، از بزرگان آواز فولکلور که غریبانه رخت سفر بست. . دانلود این پیرمردکه تواین خرابه زندگى میکردازبزرگترین موسیقیدانهاى مقامى ایران بودکه اندازهLeonard Cohenمعروف نبود. او دیروز مُرد… غَمَش در نهانخانه دل نشیند به نازی که لیلی به مَحمِل نشیند نوایی نوایی، نوایی […]

آتشی زکاروان جدا مانده      این نشان زکاروان بجا مانده یک جهان شراره تنها      مانده در میان صحرا  به درد خود سوزد      به سوز خود سازد سوزد از جفای دوران      فتنه و بلای توفان   فنای او خواهد      به سوی او […]

سلطان منی سلطان منی و اندر دل و جان ایمان منی در من بدمی من زنده شوم یک جان چه بود صد جان منی روز بزرگداشت مولانا گرامی باد جلال الدین محمد که با القاب خداوندگار مولانا مولوی در میان پارسی گویان و به نام رومی در میان اهالی مغرب […]

چه چیزی تو عمق چشاته که من یک نگاه تو رو به یه دنیا نمیدم که بعد از تماشای چشمای تو از زمین و زمان عاشقانه بریدم تو با کل رویای من اومدی تا تو ۳۰ سالگی باورم زیر و رو شه که زیبا ترین خط شعرای من از تماشای […]

سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت         آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت تنم از واسطه دوری دلبر بگداخت                   جانم از آتش مهر جانانه بسوخت سوز دل بین که ز بس آتش اشکم دل شمع       دوش بر من ز مهر چو پروانه بسوخت آشنایی نه غریب است […]

واژه ای در قفس است… . من پر از بال و پرم راه می بینم در ظلمت ، من پُراز فانوسم من پُر از نورم و شن و پُر از دار و درخت پُرم از راه ، از پل ، از رود ، از موج پُرم از سایه برگی در […]

کسی نیست, بیا زندگی را بدزدیم, و آنوقت میان دو دیدار قسمت کنیم سهراب ـــــــــــــــــــ تو مرا می فهمی من تو را می خواهم و همین ساده ترین قصه ی یک انسان است تو مرا می خوانی من تو را ناب ترین شعر زمان میدانم و تو هم میدانی تا ابد […]

 دیوار مست و پنجره مست و اتاق مست این چندمین شب است که خوابم نبرده است ؟ . . . . . . شب بودوماه واختر و شمع ومن وخیالخواب از سرم به نغمه مرغی پریده بود در گوشه اتاق فرو رفته در سکوت رویای عمر رفته مرا پیش دیده بود […]